Wielu z nas wydawać się może, że w naszych czasach kościół upadł. Bo kościół jako taki upadł, a raczej prezentuje ‘ostatnie podrygi umierającej ostrygi’ .Jednak silna potrzeba odczuwania opaczności i bytu wyższego nadal istnieje. Jak grzyby po deszczu, mnożą się nowe kościoły, wyznania, kulty i zrzeszenia różnowierców, zarówno tych identyfikujących się z katolicyzmem, jak i tych, którzy zachowując jego aspekty, odbiegają od określania siebie latoroślami chrześcijaństwa.
Dzieje się tak, gdyż wielu ludzi porzucając doktrynę chrześcijańską, nadal odczuwa lęk i głęboką samotność w obliczu świata i czasu.
Redukując treści chrześcijańskiego orędzia do kategorii "doczesnych", "niereligijnych", skłaniają się one w kierunku zarówno racjonalizmu, jak i magii. Silna podstawą do powstawania tego typu ruchów, jest powszechność rozważań naukowych, negujących istnienie sił wyższych, chociaż coraz częściej badacze zajmujący się zagadką powstania świata, odwracają się od teorii Darwina. Jak powiadał Chesterton: „Nie wierzyć w Boga nie znaczy nie wierzyć w nic, ale znaczy wierzyć we wszystko”, co będąc myślą powszechną, pozwala na dowolną interpretację i rozumienie świata.
Mimo, iż sytuacja ta jest znana powszechnie, zwłaszcza głównemu zainteresowanemu- kościołowi katolickiemu, ‘pasterze’ czując się przytłoczeni przez spadające ich poparcie wśród swych ‘owieczek’, wolą rżnąć się w dupy, niż cokolwiek zrobić.
Jednak, kościół, chociaż zdycha, nadal ma siłę prezentować jakieś stanowisko wobec powyższych. Jako że z założenia mój wywód dotyczyć miał stanowiska względem satanizmu, więc dalej jego kwestię będę rozważał.
Zarówno biblia, jak i szanowni czytelnicy owego dzieła chorych grafomanów, nieustannie przypominają o niegodziwości kultów zła. Głównym tego powodem jest fakt, iż satanizm odrzuca i neguje z zasady wartości ‘jedynie słusznego zbawiciela’. „Ja, Pan, tylko Ja istnieję i poza Mną nie ma żadnego zbawcy” jak powiadał znacznie bardziej od nas, satanistów wyrobiony w sztuce egoizmu, zbawca. Kolejnym cytatem chciałbym przedstawić, dlaczego wielu z nas w pewnym momencie zatrzymuje się gdzieś, dalej lub bliżej, na ścieżce prawej ręki, i marszcząc brew, mówi: „chwila, chwila! To jest ten bóg?”
"Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na Jego imię będziesz przysięgał. Nie będziecie oddawali czci bogom obcym, spomiędzy bogów okolicznych narodów, bo Pan, Bóg twój, który jest u ciebie, jest Bogiem zazdrosnym, by się nie rozpalił na ciebie gniew Pana, Boga twego, i nie zmiótł cię z powierzchni ziemi. Nie będziecie wystawiali na próbę Pana, Boga waszego, jak wystawialiście Go na próbę w Massa" (Pwt 6, 13-16)
Chociaż ta gadka kierowana była do ludu izraela, to jednak obliguje do czegoś wszystkich jego wyznawców. Do czasu. Do czasu, kiedy rozum weźmie górę, a na ogół moment taki określa się jako czas najwyższy ;)
Chociaż może się wydawać smutne, ale według wielu słów, z którymi spotkałem się studiując biblię, większość chrześcijan, powinna smażyć się dawno w piekle. Na szczęście, Nasza część piekła, to ta z pięknymi paniami (opcjonalnie panami), dobrym jedzonkiem, zimnym piwem, gdzie ogień gości jedynie w oczach kochanków i w zapalniczkach.
Na koniec chciałbym zaserwować dowcip, który znalazłem w pism apostolskich Gawła.
„Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą” .
