Tak zwany "Mendes Pentagramu" lub emblemat "Szabasowy Kozioł" zostały wymyślone w 950 roku i fałszywie przypisany dziewiętnastowiecznemu okultyście Eliphasowi Leviemu.
Ten symbol zwykle był mylony z ikoną Bafometa Templariuszy, która nie była jednak symbolem zła, ale harmonii, wykupienia i unii duchowej. Niemniej jednak znaczenia tych dwu symboli zostały pogmatwane tak, że często jest niemożliwe rozdzielenie ich w nowoczesnym świecie. Nazwa "Mendes kozła" wywodzi od kozła wiedźm (przedstawianego w popularnej sztuce), egipskiego boga Ammona oraz symbolu kozła z Mendes. Znak ten jest emblematem (według Leviego) urodzaju oraz seksualnej wolności. Levi przekształcił jednak ten symbol (Bóg został pokazany jako baran, nie kozioł), co doprowadziło do pewnych problemów.
Uproszczona wersja symbolu została adaptowana jako emblemat Kościoła Szatana w 1966 Antona Szandora LaVeya. Hebrajskie listy tłumaczą pentagram jako symbol "Lewiatana" mitycznego morskiego potwora ze Starego Testamentu. Ten emblemat nazywany jest przez dzisiejszych satanistów Kozłem Judasza.
Jak wierzono pentagram satanistyczny tworzą 4 żywioły i piąty element w przypadku pentagramu ochronnego miał być to duch bądź inna siła wyższa. W owym pentagramie piątym elementem staje się człowiek w niektórych wierzeniach demon . Tak też łącząc 4 elementy i siebie jako piąty, czy inaczej łącząc cztery elementy w sobie, można poniekąd osiągnąć swoisty piekielny ideał, otwierający portal do boskości.